Dzisiejsza miejscowość Lubicz stanowiła niegdyś granicę zaborczego podziału ziem polskich, która przebiegała wówczas m.in. wzdłuż rzeki Drwęcy. Obecny Lubicz Dolny trafił pod panowanie Prus, z kolei położony na przeciwległym brzegu rzeki Lubicz Górny przypadł Rosjanom. W miejscu, gdzie niegdyś stykały się granice potężnych imperiów stoją dziś budynki dawnych strażnic granicznych. Wzniesiono je w Lubiczu Dolnym oraz pobliskim Silnie w okresie zaborów, na początku XIX wieku. Strażnice pełniły swą funkcję w latach 1815-1920. W wyniku politycznego podziału nastąpił odrębny rozwój miejscowości, który dał rezultat w odmiennej mentalności ludzi, mieszkających po przeciwnych brzegach Drwęcy. Dał on się zaobserwować jeszcze po wielu latach od odzyskania niepodległości. Przez jakiś czas, w dawnym, ceglanym budynku pruskiej komory celnej w Lubiczu Dolnym położonym niedaleko mostu nad Drwęcą mieściła się poczta. Nie zachowały się budynki rosyjskiej straży granicznej, której posterunki położone były przy dzisiejszej ul. Lipnowskiej w Lubiczu Górnym.
Źródło: H. Miłoszewski, Przewodnik „Powiat Toruński”